4
Yorum
0
Beğeni
4,5
Puan
1351
Okunma

Yürüyorum saat dokuz buçuk
Sessiz bahçeli sokaklarında akşamın karanlığında yürüyorum..
Ara ara sokak lambaları yüzüme vuruyor
Yalnızlığımı yarıp beni bana getiriyor
Gözlerimde dört damla yaş...
AĞLIYORUM...
Çünkü yürüyorum
Senden uzaklaşırcasına yürüyorum
Biliyorum sen benim değilsin...
Burnuma,caddeye çökmüş,kebap kokuları gelirken,
Karşıdan karşıya geçerken biliyorum
Biliyorum hiç benim olmayacağını
Biliyorum nefesin nefesimde olmayacak
Biliyorum tenin benim hiç olmayacak
BİLİYORUM...
Süzülüyorum bir ruh gibi,
Akıyorum zaman gibi,
Çizgi çizgi oluyorum yüzündekiler gibi...
Ama yine de yürüyorum...
Adımlarım birbirine giriyor
Herkes bana bakıyor da içimdeki acıyı görüyor sanıyorum
Umrumda olmadan yürüyorum bahçeli sokaklarında
Bir güz akşamında...
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)