Doğduğum gün gözlerimi açtığımda
Memleketimin havasını doyasıya
Ağlamaklı çektim içime
Doldurdum küçücük ciğerime
Bana bir ömür hayat vermesi için
Kokusunu ilk o gün kokladım
Tadını ilk o gün tattım
Ellerimle avuçladığımda
Bu toprakların yürekleri saran
Sıcağının farkına ilk o gün vardım.

Vatan toprağını ilk o gün
Avuç avuç yüreğime attım
Gökyüzünün maviliğine ilk o gün baktım
Güneşin kırmızılığına
İlk o gün şaşkın kaldı yüreğim
Dağları ovaları
Bahçelerde kiraz ağaçlarını
Güne boyun eğen ayçiçeklerini
İlk o gün rüyamda gördüm.

Issız yamaçlarda büyüyen
Dağ çiçeklerini ilk o gün sevdim
Dikenli dallarından toplayıp
Siyah böğürtlenleri ilk o gün yedim.

İlk o gün taşlı çamurlu yollarında
Yürüdüm tek başıma
İşte o günden sonra dolaşıp durdum
Susuz bozkırlarında
Uçsuz bucaksız ovalarında.

Yeniden doğdum her sabah
Uyandığımda anamın kucağında
Güzeller güzeli anamın
Mavi gözlerinde denizi gördüm
Bu vatanı vatan bildim o günden sonra.

Yurdum dedim namusum dedim
Gökyüzünde kuşların
Özgürce uçtuğunu seyrettim
Çağlayan ırmaklarının sesini
İlk o gün dinledim
Akan pınarların suyundan içtim
O günden sonra taşlı tozlu topraklara
Vatanım dedim Türkiye’m dedim
Cennet ülkem dedim
Uğruna ölmeyi göze aldığım
Sevdasıyla yandığım
Al bayrağına kurban olduğum
Cennet Türkiye’m dedim.

2008.OSMAN ÖZTÜRK.
Taflan Mevsimi Şiir Kitabımdan..