Bırak beni,git şimdi...
Adımların bile anlamasın nereye gittiğini
ve niye bittiğini!
Gözlerinden bulut bulut dökülsün damlalar,
Kurak iklimlere inat ağla ve git şimdi...
Kulaklarını tırmalasın haykırışlarım;
Ama duyma!
Uyma kalbine,ardına bakmadan git ne olur.
Rüzgarın estiği yöne
Yahut da aklının düştüğü yere.
Kiminle istersen git!
Ağzında bin küfür,
Söv yedi düvele;
tüm bedduaları savur gökyüzüne
Güneşe değsin çığlıkların,
Yansın tüm bildiklerin,
Git...

Ölüm gibi ani ve hızlı olsun gidişin,
Hani şafak sökerken,
Hani anlamsız,saçma!
Hani yarı yolda, öylece bırakırcasına;
Kalırcasına...
Tıkanırcasına hatta,
söyleyecek hiçbir şeyi olmayan bir kitap gibi;
Sonu olmayan masallar gibi
Ki her masalın illa bir sonu vardır!
Ama sen git,sonsuz gibi.
kov başından tüm fikirleri,
Düşünmeye zaman bulamadan git.
toprak koksun buram buram ayakların,
Yalınayak;
Yalpalayarak git...

Parmak uçlarında hisset tüm hatıraları,
Kabuslarını biriktir gece yarıları
Uykunu böl,
Yalnızlığınla paylaş.
Duygunu sakla kendinden,
Aynalara yalan söyle;
’Mutluyum’ de
Ve git!
yollar kardeşin olsun,yokluklar eşin...
Ta başından söyle peşin peşin;
Zaten yoktu sonu bu işin,
Bitmeliydi de
Git...

Bir damla ter dökmeden;
Mücadele etmeden git.
Platonik nefretler duy kendine
Adım adım adımı kazı beynine,tenine,
Aşkının yerine
Her yerine...
Sağanak tebessümler düşsün üzerine
Kahkahalardan kork,
Gülümsemelerden ürk.
Bir kaçak gibi koşarak uzaklaş benden;
Git...

Her gidişin bir dönüşü vardır derler,
Ben gidişine de razıyım.
Dönüşünü beklemek de güzel!
Arkandan seyrederken ufka doğru kayboluşunu,
Her an geriye dönüp bakacaksın diye içimde bir heyecan;
Gözümü dahi kırpmam.
Üzüldüm mü sanırsın?
Ağladım mı,
Gitme diye yalvardım mı hiç söyle?
Gelişin bayram olacaksa bana ey sevgili;
Gidişine niye dökeyim gözyaşlarımı?
İçin rahat olsun bu yüzden,
Git...