1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1622
Okunma
Tek ses gecenin hakimiyetindeki sessizlik : Vaveyla !
Dayanılmaz bir sancı oldu yokluğun
Ben çaresiz kaldım bu kadim yolda.
Artık çıkmak istemez sensiz bu kalp yarına.
Yanıyor, daha çok yanıyor dağ başları .
Onlar hüsrana kapılıyor , yapraklar kıpırdamıyor.
Yalnızlık şarkıları söylüyordur martılarla Kadıköy vapurları.
Yine boğazda gelgit deliyordur umutları...
Aynı sen ... Görebildiklerim , hissettiklerim
Yaşadıklarım , düşlediklerim aynı sen ...
Ellerine dokunmaya kıyamadığım sevgilim !
Ah bir açtığımda gözlerimi yanıma gelsen ...
Kalemim ağlıyor hem de belli ederek ,
Susmanın ne anlamı kaldı yalandan gülerek !
Bitti tüm uzuvlarım seni severek
Kapamaya çalışma kabrimi kalbimi delerek
Azap hafif kalsa da ben seni sevdim bir tek .
5.0
100% (1)
Cevap Yaz