UYANIŞ !.







Haydi uyanalım,kalkalım olmayan yataktan.

Neredeyse akşam oluyor.,, uyanalım.

Gün batıyor,Akşam yine uykuya yatacaksın.

Bir daha uyanamayacaksınız’!...

At’ ını yemle ! yolun çok ırak,

Sarp ve dağlık, o kadarda çetindir yolun.

Yol yürüyeceğini unutma!..

Neredeyse Akşam oluyor! Uyan artık;

Girencik, bozkoy, bürgüç,bövçen!

Sondan başa doğru rampadır yukarı yolun.

Kayacık,kocadam, kestirme dağlık

Neredeyse Akşam oluyor, uyan artık.

Yorgun düşüp uyanamayacaksın artık

Konaklayacak oda bulamayacaksın,

Uyku insana tembellik verir.uyan,uyan!

Neredeyse akşam oluyor ay doğacak uyan!

Bak etrafına ey!! genç arkadaş,

Yayla yok, geçtiğin yerlerde,

At’ını koşturacak kekikli çayır bulamazsın.

Neredeyse akşam oluyor.. Uyaan genç..

İyi bak evlat bu Topraklara!...

Eskiden kızılçık,Ahlatı vardı buraların,

Etrafı fındık kaplı yol vardı bu yurdun.

Böğürtlen,ekşi elma.. üzüm bağları yok.

Eh..be evlat..At koşturamazsın bu yurtda;

Çalı talından bir at yaparım sana burada...

Senin yorgunluğunu unutturacak yol tozlu olur

Belki bulurum diyebilirsin sen, sen uyan evlat;

Uyan evlat o günler gitti, güneş batıdan doğacak sanki,

Sabah lar kuşlarla olmıyacak,susmuş keklikler,kuğular.

Yaylalar olmıyacak türkü söylenmeyecek bu tepelerde!

Çocuklar koşmıyacak,kızlar gelin olmayacak bu yurtda!..

Uyan evlat yok olmuş topraklarımız,

Cesim ormanlar yeşermez üzüm olmaz bağlarda;

Bu toprak adam olmaz yıllanmaz şaraplarımız.

Uyan evlat,sahip ol vatana, sahiplen bayrağını ey evlat!

Kimi gök kuşağı bayrak yapmış asmış boynuna,

Kadınları doğurmuş kelp misali kedi tırnağı takmış eline,

Yurt tutamamış, dağa çıkmak la hak eder sanki vatanı;

Hainlikle olmaz vatan senin, bu toprak helal olmaz sana!..

Uyan evlat uyan gitmesin bu toprak elden..



AHMET YAVUZ