5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1500
Okunma
her gün
nefesinden bir parça gibi dökülürken
sensizliğin yüzü garip oluyor
umudun kırılganlığında
hüznün boyutlarında
tenhalaşıyorum inceden
karışık belirginliğin çıkmazlarında
beyazdan mora çalarken gökyüzü
zaman susuyor düşlerin mağlubiyetinde
güne çevriliyorken diğer yüzü
dilekler kotarılıyor yüreğin soluksuzluğunda
belirsiz renklerde
pekişiyor bilinçsiz gölgeler
yüzün karanfil gölgesi
yıkılan bir çocuk oluyor ruhum
delilik bu
delilik
düşüyorum bütün anlamlardan
uzak bana gözlerin yine anne..
...
5.0
100% (6)
Cevap Yaz
