Hani olurya bazen insan aynı şeylerden sıkılır
aynı yemeği yemekten,aynı yaşamaktan
aynı şarkıyı dinlemekten ve öyleki
aynı nefesi almaktan..
bazende aynı giysiden aynı makyajdan
ve dedim ya aynı öyküde hep aynı rolü oynamaktan...
hani olurya zamansız yağan bir yağmurun altında yürürken
yapraklarını daha yeni açmış ağacın altında otururken
ve ıslanırken bir yandanda farid farjatı dinlemek
etrafı öylece izlemek...
bazen içindeki sese bir anlam vermeye çalışırsın
özgür olmayı hayal edersin
kaybolup gitmek istersin...
gökyüzünde birden bire kaybolan yıldız gibi
ama ne yazıkki hayat her zaman
her istediğimizi vermeye biliyor...
olmak istediğin şehirde olmaya biliyorsun ya da
sevmediğin bir yemeği mecburiyetten yiyebilirsin
ya da aynı kişiyi her ne kadar aşık olmasanda
kendini ona mahçup hissettiğin için
sevmeye çalışabilirsin...
yalnız kalmak istesen bile hayat bir şekilde
çıkıyor karşına
yağmurlu birgün ve hani olurya insan içini dökmek ister
böyle bir yerde ve mause yi tutarken bile nerden başlamak istediğini
bilemez...
işte böyle biraz tuhaf biraz ıslak biraz da sessiz birgün...