Yer yedi gökyüzünü, kıyamet koptu sanki
Ayrılığa iz sürme, için yanar inan ki

Çok pişman oluruz gel, ne olur aşkı affet
Her dil kusur işlermiş, kov o şeytanı def et

Yıldızlar harap olur, kor dudakta ay ağlar
Düşlerimiz çıldırır, gözlerimiz kin bağlar

Azat etme sevdayı, yalnızlıkla kalırız
Kim çalsa kalbimizi inan yara alırız

Bir günahı taşımak, bin sevaptan ağırdır
Gülmeyi unutturma, kederler hep sağırdır

Geçmişe uzanınca, anılar bizi yıkar
Yürek kuyularında, kin kine kurşun sıkar

Kaçak oluruz cana, aklımız kalmaz başta
Ruh perdesini çeker, toprak yaylanır kaşta

Mateme bürünürüz, güz düşmez yüzümüzden
Yüreğimiz yanarken, yaş dinmez gözümüzden

Anlamsız kalır her söz, kelimeler terk eder
Dağılır düşlerimiz, hançeri saplar keder

Mutsuzluk gölge olur, peşimizi bırakmaz
Umut çeşmemiz kurur, bir damlacık su akmaz

Yılanlar dil çıkarır, zehir akıtır birden
Etrafımız sarılır, bu aşk kurtulmaz kirden

Tüm bulutlar toplanır, yağmurlar göğü söker
Yasak gelir bahara, hazan dalını büker

Yangınında kalırız, aşkı ateşe verme
Bırak bizde yaşasın, ne olur köze serme

Yer yedi gökyüzünü, kıyamet koptu sanki
Ayrılığa iz sürme, içim yanar inan ki

Nurcan TALAY
03.05.2011


"Sayfama konuk olup da yorum yazan herkese teşekkür ve selamlar. Mutlu kalınız."