Hatalarım var hayatımda,
Sayısını bilmediğim,
Çoğunu hatırlayamadığım...
Peşimde keşkelerden oluşan,
Sayısız vagonlar bir dizi...
Çekmeliyim onları güçlü bir lokomotif gibi...

Keşke diyemeyeceğim hatalarım var benim,
Biliyorum ki hakkım yok,
Aslına bakacak olursan,
Faydası da yok...

Hatalarımdır beni ben yapan,
Her hatamda bir ince işçilik...
Titiz bir örümcek misali,
Hatalarımla ördüm ben kaderimi...

İncittiklerim oldu benim,
Üzerinden geçtikçe içimi sızlatan,
Kırık kalplerden sınırsız bir umman...

Utanmıyorum hatalarımdan,
Hepsi benimdir..
Lakin korkuyorum her daim,
Bir günahım kaldı mı acaba bedelini ödemediğim...
Aklımda bir ince soru,
Kalbini kırdıklarım bekliyor mu beni...
Ödeyebilecek miyim yaptıklarımın bedelini...

Beni affederler mi acaba diye diye,
Çekiyorum vagonlarımı içimde bir ümit ile...

Mart 2011