Yolların üstünde fırtına sesi
Gidenler geriye döner mi bilmem
Bir buğu bir hayâl alevdi sisi
Gidersem yangını diner mi bilmem

Yorgunum öksüzüm bir yanım kırık
Kendi mahbesimi bastı hıçkırık
Ayrık otlarından yırtıldı çarık
Bana bakan beni kınar mı bilmem

Ümide hancıyım bana yabancı
Ne yapsam durmuyor içimde sancı
Ya bir gün biterse gülün inancı
Bir daha ismimi anar mı bilmem

Yanardağ lavları düşüme düştü
Ayrılık gibiydi bağrımı deşti
Dilimde yalnızlık şarkısı pişti
Sessizlik sesimi dener mi bilmem

Eledi ömrümü dikenli elek
Vuslatsız sabahlar ekledi felek
Dal gibi kurudu omuzdan bilek
Kör baykuşlar gelip konar mı bilmem

Hangi dağı aşsam hangi şehirdir
Hangi yöne akan billur nehirdir
Bazen bir gülüştür bazen sihirdir
Gölgemi uzatsam yanar mı bilmem

Baykuşlar ümidi talan ederse
Gözler gözü bilmez ya bu kim derse
Bülbül figân ile çekip giderse
Yaramın yarası kanar mı bilmem

Dağların ardında derman diyorlar
Sevene ayrılık ferman diyorlar
Makberî’ye vuslat mizân diyorlar
Yoksa ecel beni sınar mı bilmem

Makberi…01/05/2011…22:50…İst