__Alnıma vuran gün ışıgında

Bir meleğin busesiydi

Beni hayata döndüren

İçimde ki sevdamı kördüğüme bağlayan

Gözümün nuruydu yüreğiyle yüreğime gelen

Senmiydin gelen düşmüydü gördüğüm.....

__Varlığında değil yokluğunda düşmüştüm kördüğüm aşka

Sonum ölüm olsada severmiyim senden başka...

Anlık heves değil ki yar, yokluğunda

İçimi böyle parçalayan böyle kanatan...

Sensizliğin fırtınası,, sarmış harabe gönlümü,,,

__Mutlu ol diye adak ettim sana ömrümü

Esaretindeki sana tutkun yüreğin

infazı ellerinde

Son arzumu sormadan vur sehpaya

Bilirsin her nefesimde her anımda olduğu gibi

Son arzum sensin yar son arzum sensin

Asılı kalsın dar ağacında

Sana kördüğüm kalbim....

__Cenneti sana bıraktım mutu ol diye...

Cehennem benim olsun

Nasılsa yoklugunda yanmaya alıştı bedenim

Gökyüzünü kaplayan varlığın her yeri sarmışken

Bir bende yok bir bende,,

Hüzün yokluğun...

__Güneş gölgene mahkum

Alem hıçkıralara boguldu

Yazık olan sevdamızla sokaklarda kaldık..

Can damarımı kestiler soluksuz kaldım

Bir seherin serinliğinde

Kalbimden vurulurken

Herşeyden geçtimde bir senden vazgeçemedim..

__Gel görki aşk beni neyledi..

Gel görki kördüğüm sevda beni neyledi

Nisan yagmuru değil ki gelip geçsin

Şimal fırtınalarına ebedi mahkum edilmişim

__Ölüm kokan yokluğunda idam sehpasında

Hayalin bir perde gibi indi gözlerime

İstanbul ağladı ben ağladım kaderime

Özlemin tepeden tırnağa dolunca iliklerime

Sensizliğin kalp sancıları başlarden bedenimde

Düştüğüm girdap kördüğüm bağlarken

Karanlık perde perde ruhumda şekillenince

Beni bana ver yar sende ki beni bana ver

__Sende unuttum kendimi sende kaldım...

Ebedi mahum gibi..

Mavi ölümlerin beklediği sokakta..

Bende ki seni geri ver can....

Sende ki beni bana ver yar......


(((CANKALBİM))
KALBİM_KÖRDÜĞÜM
RAİF ŞEFKATOĞLU