Bir kere sevdim desen ne kadar sevinirim
Hayalin gözlerimde içer içer kanarım
Kazma vurdukça dağa Ferhat’ım dövünürüm
Hiç aklımdan çıkmayan Şirin’imi anarım

Yeşilırmak misali ortasından o şehrin
Sessiz sakin akarken ben çağlayıp coşarım
Felek ne derse desin bana yazılmış mihrin
Yollar uzak olsa da sana doğru koşarım

Aşka hayran ozanlar öykümüzü yazdılar
Çaldılar söylediler sazları ellerinde
Leyla ile Mecnun’un çöllerinde gezdiler
Boğdular sevdamızı gözyaşı sellerinde

Eridi ince ince zemheriden kalan kar
Akarak yamaçlardan vadileri doldurdu
Gönül hasretle yandı aklına gelince yar
Ayrılık oku vurdu hayalleri soldurdu

Sevdim seni gönülden sular akıp giderken
Sevdamız yosun tuttu göldeki taşlar gibi
Öldü bütün ümitler vuslat çok yakın derken
Hapsoldun yüreğime yandım ataşlar gibi

Güneri Yıldız (Elazığ, 11.04.2011)
.