’Bir şiirde, bir satır saklayabilir başka bir satırı...
Nasıl ki bir kavşakta, bir tren belki örter bir treni ...
Aşkta, başka bir sitem saklayabilir bir sitem..
ve küçük bir serzenişte, koskoca bir şikayet gizlidir belki..
Bir adaletsizlik bir başkasını saklayabilir
bir sömürgeci bir başkasını...
Bangır bangır bir kırmızı üniforma bir tane,
bir tane daha.’

-Kenneth Koch-

I

Bir çığlık gibi düştüm yollara
bir şair edasıyla...
beni bekleyen hiç kimsem yok
yalnızlığın derin mezarlığında...
zedelenmiş masumiyetimi
ve yokluğunu bölüştüm
kimsesiz çocuklarla...

Yetmedin...
yetmedin!

İşportaya düşmüş bir mal gibi satılırken insanlar
ve intikam duygusuyla harcanırken sevgiler
her sokağın ıssızlığı ve bozuk siciliydim...
şarkısına dargın, hüzün müptelası bir nota belkide..

Karanlık bir pusuda gizlenir sırtında tabancalar
pusuların dostu yok;
yeni bir memleket bul kendine...

Bu mülteci akşamlarda
yanlış cümleleri park ettin doğru şiirlere...

Söyle, sen, hangi cehennemin şairisin?..

II

Siz gülün,
bıçak yarası gibi acıyan çağda
biz ağlarız...

Tutuşturun yangınları /
biz yanarız sizin yerinize...
siz yıkılın - biz doğruluruz..

Siz, yazın dramları
telaşlanmayın!
telaşlanmayın biz oynarız...

Siz, doğup, yaşayıp
hayatı suçlayın;
ama kaygılanmayın,
kaygılanmayın!
biz, ölürüz sizin yerinize de...

Kürtajlarda unutulan yağma aşklarda
siz dağılıp, parçalanın;
biz toplarız...

Siz eksilin, biz çoğalırız..

Sonra siz, teşebbüs edin
biz intihar ederiz yerinize de...

Siz yemin edin, biz tutarız;
anlamlı şiirlerde, anlamsızlaşın
biz anlam yükleriz size...

Siz aşık olun,
aleyhinize delil şu katil gecelerde
biz severiz sizin yerinize...

Siz kavuşun, biz ayrılırız, sizin yerinize de..

Ve biz,
kirlenelim;
kirlenelim
de
siz temizlenin, bizim yerimize de..


III

Kimse bilmez kimsenin yarasını,
sadece bir yara daha eklenir öteki bir yaraya...

Yönümü saptayamıyorum;
yara izlerimi takip etmeliyim...

Sonra yine davalar açılsın aleyhime....
hayatla, ölümü yarıştıramam
özgürlüğü yarıştırmam, mahpushanelerle.

Sınayamam bir yarayı,
başka bir yarayla;
bir şiiri öteki bir şiirle
bir göçebeyi yolculuklarla
geçmişi, gelecekle sınayamam...

Ve sınayamam karanlığı bir körün gözüyle...

O körün gözlerinde kendini sınayan karanlık,
ey karanlık, kendini ne sanıyorsun sen!


( Birdal Erdoğmuş - Muğla -2006 )