…………………………………………………………………………………………………………………………………..
Bizim

Felek bizi attı gurbet ellere
Bilmem nerden geçer yolumuz bizim
Adı sanı bilinmedik ellerde
Acep kim kaldırır salımız bizim

Yağmur yağar serpiliyor kar ile
Günümüz geçiyor ah u zar ile
Eğer kavuşmazsak nazlı yar ile
Kıyamete kalır kavlimiz bizim

Dertli Mücrimi’yem yollarım ırak
Düşmüşem gurbete o yarden uzak
Bir yandan hasretlik bir yandan firak
Bilmem nerde kalır ölümüz bizim
…………………………………
Aşık Mücrimi©
……………………………….
1882-1970. Malatya İli,Akçadağ İlçesinin, Karaterzi köyünde doğdu. Asıl adı Mehmet Özbozok’tur.Aşıklık geleneğini küçük yaşlardan itibaren öğrenmeye başladı.

Bir elinin sakat olmasından dolayı (Çolak) lakabıyla da bilenen Mücrimi, uzun yıllar Keferdiz’de(Doğanyol ilçesi) yaşadı.

Sinemilliler içinde deyişleri en çok okunan aşıklardan biridir. Özellikle kendi yöresi olmak üzere değişik yerlerde bilinmekte ve tanınmaktadır. Ancak şiirleri/türküleri araştırmalarda yeterince aktarılma olanağı bulamadı.

Tam olarak bilinmemesine karşın yaklaşık 500 deyişi olduğu tahmin edilen Aşık Mücrimi’nin deyişleri birçok sanatçı tarafından söylenmektedir
KAYNAK:© BeKa Sitesi
…………………………………………………………………………………………………………………………………….
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-161-)(-)(-)(

Eğer vuslat yoksa sevdiğim senle
Bilesin boş kalır elimiz bizim
Seni seviyorum n’olursun anla
Kötü söz söylemez dilimiz bizim

Kader mi,yazı mı ayırdı bizi
Felek ateşledi yürekte közü
Acılı gönülde diner mi sızı
Hep soğuk esiyor yelimiz bizim

Engeller yüzünden derim el aman
Ayrılık hasreti bilsen ne yaman
Bizi bir araya getirmez zaman
Şimdi çok uzakta ilimiz bizim

Büyük sevdalara dayanmak gerek
Mezardır güzelim bizde son durak
Sen or/da ben bur/da perişan yürek
Gözden eksik olmaz selimiz bizim

Yollarını beklemekten yoruldum
Yıllar yılı öldüm öldüm dirildim
Özlem kurşunuyla her gün vuruldum
Bilmem ki n’olacak halimiz bizim

Yumruğum vurdukça döşe,dizime
Razıyım elbette alın yazıma
Mızrap değdik sıra dertli sazıma
Oynak türkü çalmaz telimiz bizim

Bir tuhaf olurum yalnız kalınca
Ancak anlar seven başa gelince
Biçare dolanıp meclup olunca
Derler Lüzumsuz’a delimiz bizim

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz