kıyıya vur(ul)duk . . .

sırtımızda yosun yatağı
ve kabarık dalgaların korsan saçlarını çekiyoruz
üşümek nîmet
dinle(n)mek feyiz

rutubetli nefesler eşeler göğün harmanlı toprağını
karanlığın gölgesi çizilir koyların barınağına
inceden inceye
sıradan fırça izleri ile boyanır denizin soluk renkli dudağı
kırmızıdır bûseleri

gözler alabildiğine derin
bakışlar salabildiğine özgürdür

yakamozsa afilli bir ışıltının koynunda
inatla oynaşmakta
zevk_i sefâ suçlanır
rânâ’nın duruşu ise nefs_i müdâfadadır

makâm_ı derya karşısında eğilen dağın dumanlı sırtı
mekânı gizemde tazeler dünlerini
bir kuyruklu yıldızın omuzundan düşer kirpiklerine son dilekleri

neredeyse burun buruna emeller
ne fazla
ne eksik

birbirlerinin düğümlerini çözerek alçıya alırlar kırıklarını

âsûman hayâller dağıtmakta sonsuzluğun adresinde
biz de alacağımız için girdik listesine

keyf_i âlâ
y a r ı n l a r a . . .

25/04/2011
17;50
eMİNE