" B e d e n i m b ü y ü r k e n , i ç i m d e k i ç o c u k s a h i p s i z k a l ı r "

Ataçladığım hayaller dökülür saçlarımın siyahından
Perçemimin uzunluğu kadardır umutlarım
Ve alnımın çatısı açıkta

Gaflet zamanına çekilir adımlarım
Oysa ki ben tövbekârdım
Artçı sarsıntılara yenilmiş
Şimdi ise günahkârım

Tenha bir yoksulluk sobeler tenimi ve hayatım boyunca ebe olmanın vebâli yüklenir kamburuma

Her söz dilimi ısırmaya
Her nefes genzime dumanıyla yakmaya başlar
Karanlık çöker mavisini yitiren düşlerime
Kaçak sûretler baş kaldırır ölüme

Ve özlemim
Sokak ortasında dizlerini kırar , düşer taşların sırtına
Tavanı olmayan şehir üşümeye başlar onlarla
Sessizlik sesi boğar türkülerin melodisini
Rüzgar kokunu sürer , dolanmaya başlar başımda

Ağıtlarım yükselir şimşeklerin köklerine doğru
Bari sen kurtar kendini bensizlikten yana
Ben çoktan harcanmışım nasılsa

Zaruri itiraflar mahkûmluğum suçlarıyla ortak olur
Kasvetin cehaleti düşer omuzlarıma


Bak sobelendim yine
Hayat oyunlarında baş rolleri vermezdim kimseye

"Ama artık oynamıyorum"

31/03/2010
12 ;21
eMİNE