" kelâm_ı elemde sırrı_âyan "

biri vardı ,
duruşunun ardında beslerdi kadim gölgesini
mîzacının ötelediği tılsımlara tutunmak ebediyetti
îtinayla seçer usûlüne uygun biçerdi âdetlerini
yoluna çıkan her nefesi uzağında sular sokmazdı içeri

hayâl gücüne ulaşmak kilometrelerce koşmak ötesiydi !

biri vardı,
merdiven boşluklarında yaşayıp gecelerini
kapı eşiklerinde uyandırırdı kendini
eğreti bir gafletin noktası gibi
kuruturdu umudu
dört duvara sıkıştırıp voltaları sonunu getirmezdi

kendi kendine yeter , yeteceğine de karar verendi

şimdi öyle biri yok
gitti . . .

silüeti tırnakla kazılır
kanaya kanaya çıkartılır yerinden
rüzgârın dokunduğu saçları son kez taranır
acısı sızlatacaktır elbet derinden

ıslatılır dudakları
küçük bir ısırık hediye bırakılır hatrına
sol göğsündeki dualı muska
onu benden , beni ondan korur zaman yolculuğunda

" mâbedin sükûneti arş_ı âlâ "

19/04/2011
16;30
eMİNE