hangi sevda çiçeği avuçlarında açmayı tatmaz ki yâr?
bir yudum taze hayat sunan Şems





kan ter içinde bir yürek
kuruyan dudaklarıyla semâya dönen avuçlarında
dualarında "vuslatı " dileyen bir kız çocuğu
düşüyor nisanın son günlerinde senli cümlelere
sabah ezanında ılık bir meltem düşürüyor misk-i amber kokunu
kulağına fısıldıyor sevda türkülerini
aşk ocağında ateşin olan aşkından eriyen mum"a dönüyor bedeni
Marmara kokan benliğinden
tarih kokan sayfalardan yüreğine akıyorum usulca cancağızım
eskittiği yüzü ilkbahar beşiğinde sallarken
sana akan gözyaşı boncuklarını
bakır renkli bulutlara ilmekliyor
Yüreği şehr-i istanbul kokan yâr
yüreğim sana bir an evvel kavuşma çoşkusuna gebe
hadi can sızım kapılarını
perdelerini sonuna kadar arala emi
vuslat tahayyülü ceplerimde hüsnüyusuflar
kasımpatı
gelincikler
sana koşturmakta
yüreğim
yüreğinin en ücra mevkisinde "sen" olmaya geliyor can sızım
yolum şehr-i İstanbul
menzilim vuslat
gayri varlığım
benliğim
hiçliğim senin varlığında sonlansın cancağızım
en yalın halinde sevdim/n
gül-i rânamın can suyu

biz ki;
kaç kez hicrana vakfettik ömürü
kaç kez sorgulandık kara odalarda
kaç kez Yusuf`u kurtardık
kaç defa yırttık hicranın kıl gömleğini
Leyla`yı Mecnun’suz akan tuzlu vaveylâlarına şahit olduk

bahar nefesinle sev beni
içine çek
ta ciğerlerine doldur
uzaklığımı unut
nefesin nefesime sokulsun can sızım
serin sulardan guslettim içimdeki yetim kızı
yaralarını sardım vuslata
yanaş yanıma
vakit sukût zamanı
dilim lâl
ete kemiğe bürünen Yunus oldum
sen
Leylaya yanan Mecnun gibi
Velhasıl
tanımsız kıldım hiçliğimi
32 harfi beyaz duvaklı kağıda yansatan Şems"im
bir damla “ vuslat “ ikram eden sevgili
seninle herşeye var"ım.
gordion
28/4/2011