16
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
1570
Okunma

şiir mi?bence değil...
"içimdeki sevme şevkini kırıyorsun
ben bir çocuk gibi koşmak isterken yüzünde,
ellerinde
ve kalbinde
ki düşüncelerimde
ki hayalimde
bütün h e v e s l e r i m i
saçlarımı bir yetimin saçlarını kökünden makaslayan
üvey bir ebeveyn gibi kesiyorsun
bilmem ki beni ne sanıyorsun"
....
ne olur bir yalan daha
son olsun bir yalan daha söyleyin bana,
yok mu kimse?
hani beni hep sevdiğini söyleyen adam
hani gözlerimi gözlerinden kaçıran
çocuksun diye haykıran
ulan saçlarımı okşardın, ellerine sinmiş parfüm kokusu gitsin diye
(burberry)
oysa bilirsin ben parfüm hiç kullanamam
yasak
nasılsa çocuk değil miyim
kolaydır kandırmak
bir yalan daha söyle acıtmayan
-"sevmedim seni ulan" de
inanacağım namerdim
anne sen söyle
hasta değilsin de, yoksa inanacağım deli olduğuma
ve istemiyorum kimsenin acımasınıda
beni katilllerim iyileştiremez
olmayan vicdanları sızlamazki
ne farkeder anne bağlansalar yalan makinasına
çocuğum ben anne
bilemezsiniz siz
en çok çocuklar yara alır yalanlardan
ve kırılınca merdivenleri
düşer yarınlarından
hadi bana yalan söyleyin
kimse yok mu
şimdi mi susuyorsunuz
ama biraz geç kalmadınız mı
yoksa korkuyor musunuz
ama hep oynadığınız oyun bu
ya da sıkıldınız
ama ben alıştım artık
gerçekler ağır geliyor taşıyamıyorum
ne farkeder hem son bir yalan
nasılsa ölüyorum
son yalan senden olsun anne
mesela
-"baban ölmedi" de
ya da
-"sen hiç doğmadın"de...
de_soulmate