Sen anne sütü kokan asker
Söyle: kim gönderdi seni
Nedir bu telaşın? konuş
Bugün öldürmeye yemin ettin mi?

Düşünüyormusun bir yıl sonrasını?
Ozaman bir işçisin sadece
Atölyelerde,fabrikalarda,
Kopacak belkide sag kolun
Tutarken ekmeğin ucunu..

Sen tek rengin içindesin
Postalların delik,deşik
Vatan için çekilir diyeceksin,
Ama vatan nerede?

Senden öncede öldüler
Ölenler gömüldüler,
Öldürenlerde,öldüler
Gömüldüler toprağa
Ama marşsız...



Birgün bende giyeceğim üzerindeki elbiseyi,
Çünkü asker olmayınca adam olunmuyor memleket’de
Diş bileyeceğim beni evimden edenlere,
Ve sen çoktan dönmüş olacaksın evine,
Belkide tanrının evine...

Hayaller kuracağım kuytu köşelerde
Onlarda tükendiğinde hesap tutacağım
Yüz asker ne işe yarar diye,
Yüz eli silahlı,öldürmeye hazır insan..

Bir silah kaç para asker?
Onunla doya bilir bir çocuk,
Gide bilir aşkın bahçesine,
Öpe bilir bir kadını,
Rehin bırakılmaz kimlikler..


Matamatikden anlarım
En az kabine’deki bakan kadar
Şimdi gidip görüşmeliyim onunla
Silahsız bir ülke uğruna,
Anamın yoksul sofrası aşkına..

Hiç görmediğin el uzanır düşmanca
Tutuklar hapse atarlar
Umrunda olmaz senin ne düşündüğün
Onlar için önemli olan
Nerde ve nasıl
Bedavaya ölüşün...