gittin mi yine!


günlerden efkârdır o zaman bugün yine
derin sular yürür üzerime
saklanırım efsunlu koyaklara
yine fer yerine hasret dolar gözlerime
kuzeye döner yelkovan telaşları
ertesi, dudaklara yazılmış nöbet şekeri...



kıraç dağlara döner resmi tören yüzüm
panik alır eşgalim batar yine
ağır harflerimin nazar boncuğu
bir sensin anlatamadığım kendime işte
yetiremediğimden çok...

ahh kuzucuk...




gel kuzum ol yine desem yeşil çayırlarıma
olmaz mı
ben bir türküden kanatlanırım gökyüzüne
sen nakaratı olursun yine dalgalar boyu
yine doyururuz çiçekleri, doldururuz içimize , sesimize
ne olur sanki
yankılansa yine o pamucak yünlerin elimde
okşasam saçlarını bir güvercini sever gibi
kucak kucak gülücükler postalasak hüzünlere...




neden bu bencil iyelik ki;

sen dağsın işte ben alnından süzülen suyu

sen cansın ben damarını yitiren kuyu

gel yine yapış dilime bir şua oluver
ben amini bol damarlı bir dua!

tamam hiç indirmem yüzünü kucağımdan söz!

saten ilmek dokunmuş bir gülümseme ol istersen
ben ütüsüz buruşuk bir havlu!

razıyım, sen yemeğin tadı ol yine
ben bir deri bir kemik kaşık!

sen ipek bir kuzucuk ol
ben seni okşayan kurdelalı boncuğu!

bir kelime sen konuş bir kelime ben
gerisini susturalım...





çok gecik/meeeee olur mu!..





ToprağınSesi






.