Bir şarkı duyuyorum
Bir kurşun şarkısı
“En güzel şarkıyı bir kurşun söyler”
Demiştir hatta üstad, öyle başlardık biz de
Duyuyorum bir çocuk ağlıyor
Hiç sarılamadığı annesinin kollarında
Bir erkek çocuğu gururlu
Ve yalnızlığın en büyük aksi gözlerimize
Uçurumun kenarında parmak uçlarında
Bir dokunuşa düşecek
Düşecek içinde kalan ne varsa
Dokunmayın!
Yaşanmayan ne varsa dokunur gibi
Uçurumun kenarı, derin ve asi
İtecek boşluğa bir ses, bir nefes
Bir asker gibi kurşun önünde
-Asker doğup savaşa lanet okuyanlar
Bizden değiller midir ki
Çocuk ağlar görürler mi-
Gece ve gündüze kapalı
Sonsuz bir uçurum eşiği ve ıssız
Bu nöbette ıslıklar bile faydasız
Tütün cephaneliği ve uçurum…
Dokunmayın!
Beyaz ipliklerle kefenler
Beyaz iplikler ve sayfalar
Biz hep taşlara yazdık şiirlerimizi
Taşlardan çıkardık sesimizi
Bir çocuğun hıçkırıklarıyla doğduk
Bir erkek çocuğu gururlu ve
Kahrolmanın en büyük aksi gözlerimize
Gökyüzüne en uzak
Uçurum…
Çocuk…
Yas…

Murat Şehirli