1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1218
Okunma
Şehrin en körpe yerindeyim
Belki de vicdandan en yoksun
Belki de salkım salkım yürüyorum
İçimde saklı duygular
Alayına doğru gidiyorum
Belki de açmışım yelkenimi
Durgun sulara
Ne eski ne yeni
Asmışım küreklerimi omzuma
Ne nehirler akıyor yanımdan
Ne de ötüşen kuşlar var
Kaybolmuş mevsimin akşamında
Sessizce kopan bir kadın çığlığı
Ve yüreğimde açan gamlı nevbahar.
Ve odamın hiç uğramadığım yerinde
Üzeri tozla örtülmüş
gofret kolilerimin arasında
Okumaktan utandığım
unutulmuş bir ağıt bulurum:
Gel de görme altı durgun, içi haşin
Uzaklardan çalınan kulağıma
Ufukta kabolan ses
Hazin yüklü kaybedişin
Kelimeler boş, anlamlar çıplak
Kimse bilmez sancımı
Sen söyle şimdi
Neylersin böyle sandalı
Altı durgun, içi dalgalı
...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz