gece karası gözlerinde bir İstanbul kuruyorum
ayakları çıplak kız çocuğu
ıssız kaldırımdlarda adının senli cümleri bağışlıyorum
hüsnüyusufları
mor menekşeleri
baktığım her kapı sana açıyor usulca.
mavi halıya gümüş pullardan salıncak kuran cancağızım.
ne zaman yorgunluğa yenik düşse küçük gözlerim
özlem yanığı düşlerin ummanlığında yatıyorum
beyaz duvaklı kağıtıma
kana kana seni içiyorum uzuvlarıma.
tazelendikçe umut filizlerim
vuslata kök salıyor körpe düşlerime
adını yavaş yavaş hecelese de küçük dudaklarım
nefesinden bir dem alıp
çorak coğrafyamda gül bahçe kuruyorum.
en kısır yanımdan bir toprak parçasına
gece karası gözlerinde serpiştiriyorum rastgele.
yeşeren ve filizlenen her söze bakıp
sana bir kez daha sevdalandıkça
aşk seceremde tek bildiğim söz olarak kalıyorsun cancağızım.
aşkın bir harfin şükrüne duruyorum bir gece vakti
dudağımdaki duayı
dudağımda adını yaslayıp
vuslatı niyet ediyorum cancağızım


harflerin kalemimi hazır-ı nazır durdukça
senli bir cümle olmayı başarıyorum.
harfler basamak oluyor
yürüyorum sana.
her adık atışımda aşka düşüyor kalemim
ses olup mavi bir yolculuğa düşüyorum can sızım

gordion

18/04/2011