Yıllardır seni hiç aramasamda
İçimden çıkmadın,unutamadım
Halın,hatırını soramasamda
Sevgin içimde sır anlatamadım

Sen uzakta,ben uzakta,ne çare
Dizilmiş içimde dert pare pare
Gönül evimdeki boş kalmış yere
Alıp seni derdim anlatamadım

Bizlere miras mı hep azap çekmek
Hiç çare yok gibi göz yaşı dökmek
Öyle yada böyle hep boyun bükmek
Kader olmadığın anlatamadım

Ahu gözlüm,hilal kaşlım,meleğim
Kavuşmak arzusu benim dileğim
Umutsuzluk yıktı,büktü bileğim
Sana sevdiğimi anlatamadım

Gönül bahçemdeki açmıyor gülüm
Lal olmuş söylemez ağzımda dilim
Garip ozan der ki suçlu değilim
Sana suçsuzluğum anlatamadım

Mete Ekici
Garip Ozan


Bu şiiri 16.03/2005 Çarşamba günü saat 11.15’de yıllar önce tanıdığım,adını içimde gizli tuttuğum ve yıllar yılı göremediğim o güzel ruhlu emsalsiz insan için yazdım.Hiçbir zaman içimdeki kavuşma umudu sönmedi.Gelecekte bir gün gelecek,belli mi olur yarının ne getireceği,belki bir gün kavuşuruz.O değerli insana sonsuz sevgi ve hasretlerimle.