Kanatlanmış uçuyor şu günler pır pır pır pır
bahar geldi doğrudur sevdalar kıpır kıpır
benim gönlümse çorak sanki mezra sanki kır
uzak uzak köylerin bir sürü çobanıyım

heybemde azığım var
arkadaşım yıldızlar
ay da görünür bazen
içimde yaram sızlar

türküler kavalımda
kepeneğim sırtımda
azıcık salağım da
üç fakülte bitirdim

meslek fobim var benim

biarazcık yabaniyim

köye inerim bazen erzak alırım köyden
kendimin efendisi farkım yok ağa beyden
nasıl olmayayım ki üç lisan üç diplama
sarışınım birazcık gözlerim çakır çakır

kim talip olmadı ki evde kalmış kızına
bir çok kurum peşimde müdür olurdum ama
meslek fobim var benim

doğa çok öğretici burda verdim doktora
kapalıya fobim var duramam öyle yerde
gece sabaha kadar yıldızları sayarım
bir kaç saat uyuyup uyanırım seherde

matematik dehası mühendis bir kafam var
gök kubbe evim benim yıldızlar aydınığım

kırda inşa ettim ki evim havadar olsun
yeter benim gönlüm şen kalbim bahtiyar olsun
dediler ki oku sen boş gezenin kalfası
derya deniz gezersin ol bir gemi tayfası
uzak uzak köylerin bir sürü çobanıyım

türküler kavalımda kepeneğim sırtımda
gökyüzünde yıldızlar aklımda cadı kızlar

meslek fobim var benim

sarışınım birazcık gözlerim çakır çakır
bazı şiir yazarım bazı hayal kurarım
koca yokmuş şehirde eş olmaya adayım

kime ne deniz olsam kime ne ada olsam
bazı Heybeliyim bazı Büyük adayım
köyün muhtarı öldü muhtarlığa adayım

işe fobim var benim
korkutur karanlıklar

aşk’a fobim var benim
evlilikler müzelik
korkutur tekdüzelik
fobim benim evlilik

meslek fobim var benim

Yüksel Nimet Apel

12/Nisan/2011/Salı/Bodrum