Bu sabah çekmeceden çıkardım tozlu hatıraları.
Uzun zamandır seninle başlamıyordum güne.
Yazlık sinemanın önünde çekildiğimiz fotoğrafta takılı kaldı gözlerim.
Ki o gözler bir ayrılık senaryosunun baş yapıtıymış, bilemedim.
Figüranlığımın son sahnesiymiş meğer o son hediye.
Sen başrol olma edasını bürünürken üzerine ,bana bavulları toplamak kalmıştı bu filmde.
Şimdi biz olamamanın verdiği hüzüne şahitlik ediyorum.
Odamda asılı duran saat bile gidişlere ayarlı artık.
Bir senaryo bu kadar mı alçakca yazılırdı.
Övün kendinle sevgilim.
Bak bütün yanlarım aç kaldı sayende.
Küçük bir çocuğun mahsun gözlerinde görüyorum kaybettiğim anıları ve yitip giden anları.
Önünü göremeyecek kadar bir yığın acı var tam şuram da, sol yanımda.
Sen kayıplarım gazetelerin ilk sayfalarından inmiyor.
Eşgalini veremeyecek kadar da bunadım zaten.
Şimdi benmiyim faili meçhul zanlısı bu sevdanın.
Hadi tutukla beni en mahrem yerlerimden.
Acılı bir aşkın en kuytu köşelerinde yargısız infaz et beni.
Hiç bir yüreğin olmasın böyle bir kanunu, görülmesin böyle bir ceza.
Gülümsediğini anladım sevgili, gökten yine bir yıldız kaydı da.
Gökyüzümü sana bağışlıyorum,
Dilediğin kadar yıldız kaydırmaca oynabilirsin.

Beni sol yanına taktın,
Ayağımı ayrılığa kaydırdın..
...
Gökhan SARI