SAYAMIYORUM
Sensiz kaçıncı gün bu sayamıyorum
Artık yaşıyorum da diyemiyorum,
Nefes alıyorum ancak gülemiyorum
Sensiz kaçıncı gün bu sayamıyorum.

Sessizi bir vedaydı sanki gidişin
Hayırlı yolculuklar diyordun son mesajında
Ne bilirdim ki bir daha gelmeyeceksin
Bu sondu, son sözün..
Oysa ben sensiz nasıl yaşarım, hiç düşündün mü
Sensiz kaçıncı gün bu sayamıyorum.

Şimdi sofrada ne ekmek, ne su…Ne hava.
Hiçbir şey tat vermiyor bana
Nefes alamıyorum aslında, boğuluyorum.
Boğuluyorum sensizlikten.
Sensiz kaçıncı gün bu sayamıyorum.

Güneş ısıtırken her yanı,
Bense üşüyorum
Sensiz kuruyorum ey sevgili,
Baharda damla damla yağan yağmurlar,
Sanki bir ok gibi saplanıyor yüreğime
Sensizliğin koynunda çürüyorum,
Eriyorum, eriyorum ey sevgili,
Sensiz kaçıncı gün bu sayamıyorum.

İçimde, taa derinlerde bir yerlerde,
Bir ateş kaynıyor
Patlıyor, yüreğimi parçalıyor..
Daralıyorum, nefes alamıyorum sensizlikte.
Seni arıyor ama ulaşamıyorum.
Göz yaşlarım akıyor yanaklarımdan aşağıya
Sanki bir alev topu gibi
Yaka yaka iniyor yüreğime
Sensiz kaçıncı gün bu sayamıyorum.

Resmine bakıp onunla konuşuyorum
Geceler uykular haram bana,
Ekran başında seni bekliyorum.
Bir mesaj, bir söz, bir satır
Bir kelam…
Bir sevgi sözcüğü bekliyorum senden
Sensiz kaçıncı gün bu sayamıyorum.

Hani karanlık olurda, ışığı yakarsın
Cesaret veriri ya insana
Ya neden her yer karanlık benim için
Biliyor musun?
Hani Ağustos sıcağında için kavrulurda
Bir suyu dikersin ya tepene,
Nefessiz içer gibi..
Yanıyorum şimdi sensizlikte.
Buz gibi sulara atlarsın, serinlemek için
Oysa ben Ağustosta üşüyorum.
Sensiz kaçıncı gün bu sayamıyorum.