Düşman değil dosttur belimi büken,
Cennet mekanıma dikenler diken,
Yalan yanlış intizarlı laf sokan,
Tatlı değil acı dili neyleyim.

İnsanlıktır insanlığın yaşamı,
Gayret göster deme hakkın işimi,
Dar günümde dardan almaz başımı,
İyi günün dostu kulu neyleyim.

Fırsat bekler dostlar, dar günüm hedef,
Nisbet bayram eder, kaldırır kadeh,
Kendisi ak, sana atarsa günah,
İçten hased, hesat kulu neyleyim.

Yaş ile seçersin büyük, küçüğü,
Kendin büyük görer budur açığı,
Hep yüksekten uçan aklı kaçığı,
Engine düşmeyen yolu neyleyim.

Kendini akıllı gören ukala,
Dünya kalmış üç beş tane çakala,
İtimatım kalpe değil, sakala,
Marifet insanda kılı neyleyim.

Has bahçemde açan güllerim kokmaz,
Kurudu ser çeşmem çağlayıp akmaz,
Kırıksa kanadın kimseler bakmaz,
Sonradan savrulan yeli neyleyim.

Marifet saz değil teldedir telde,
Anlarsın dünyayı hele bir gelde,
Veysel der; Çaresiz kalırsın çölde,
Susuz çöle giden yolu neyleyim.