en umutsuz zamanlarımın umudusun
en dayanılmaz zamanlarım da
yaşama kaynağı, tekrar hayata tutunan yüreğimsin..
darma dağın olduğum da
beni toplayan sensin
sen benim imkansızımsın
en çok sevdiğim
en çok canımı acıtan
en çok yüreğimi kanatan da sensin
sitem değil bu
sana asla sitemim olmaz da
hayat yanlış zaman da
birleştirdi yollarımızı
ama ben yine de mutluyum
biliyorum
daha çok canım yanacak
daha çok kanayacağım
daha çok ağlayacağım
senin ve benim istediğimiz bir son olmayacak bu
ama istemesekte son bulacak
hatıralarınla yaşayacağım
hatıraların da yetecek bana
senden bana kalan
beni mutlu eden o kadar çok şey var ki
asla unutamayacağım
senin ilkin olmak mesela
tenime değdiğin her saniye
aklımdan hiç çıkmayacak
dudaklarıma değişini
sana hazırladığım ilk kahvaltı
yediğimiz son yemek
beraber uyuduğumuz son gece
en çok canımı acıtan
bunların ilk ve son olması
biliyorum bu senin isteğin değil
hayat yanlış zaman da
birleştirdi yollarımızı
en az benim kadar canın yanıyor
biliyorum
bu bizim tercihimiz değil di
ben seni bir (çok) kez daha yaşamak istiyorum
bir kez daha dokunmak tenine
bir kez daha bakmak uzun uzun gözlerine
bir kez daha kahvaltı hazırlamak
bir kez daha kollarında uyumak
kokunu özledim
biliyorum
hayat yanlış zaman da
birleştirdi yollarımızı
ama bir (çok) kez daha
istiyorum o yanlışlığı...