Dünya dedikleri gam deryasının
Seliyle dönüyor devranın çarkı
Simi savrulsa da sır aynasının
Yeliyle dönüyor devranın çarkı

Doğumla açılır sahnede perde
Garkeder doğanı ölümcül derde
Her kim bağlanırsa aldanır der de
Hâliyle dönüyor devranın çarkı

Kefeni andırır kundak kuşağı
Doğumla derilir ölüm başağı
Kendine ait ki has bahçe bağı
Gülüyle dönüyor devranın çarkı

Devir devran edip zaman akıyor
Gâh buza kesiyor gâh da yakıyor
Konuk konağından cansız çıkıyor
Ölüyle dönüyor devranın çarkı

Gönül ehli yapar gönül cengini
Yiğit olan bilir yiğit dengini
Işıktan alsa da yaprak rengini
Dalıyla dönüyor devranın çarkı

Gözün yaşa doyar gönlün figana
Hasret elem keder iç kana kana
Cennetten gönderen Hâkim cihana
Eliyle dönüyor devranın çarkı

İster hana benzet ister saraya
Kabir girer berzah ile araya
Dolaşık gelse de Gözükara’ya
Yoluyla dönüyor devranın çarkı

Çark-ı Devran (sy. 41)