Sevmedin hiç beni, belki sevemedin
Aşk sana yenildi ben aşkına yenildim
Her şeyi bırakıp gelmeyi kaç kez denedim
Döndüm her defasında yolun başından ama,
Izdırabı çok büyük sensizliğimin.
...
Oysa ne ümitlerle sevmiştim seni
Dünyada hiç kimseyi ve hiçbir şeyi senin kadar
Sevmedim, sevemedim ne yazık ki,
Kanlı yaş ile doldurdu, kör eyledi sevdan
Gülmeyi unutmuş yorgun gözlerimi.

Sevmedin hiç beni, belki de sevemedin,
Oysa ben seni:
Dünyada açan yapraklar kadar,
Toprağa düşen yağmur damlaları kadar,
Bin bir renkte açan çiçekler kadar,
Bir bebeğin anne sütü kadar,
Bir çocuğun saflığı kadar,
Bir duanın kabulu kadar,
Bir günahın tövbesi kadar,
Yaratanın kullarını sevdiği kadar,
Çölde su kadar,
Karda ateş kadar,
Suçsuzluğun ispatlanması kadar,
Ölümden döndüren ilk nefes kadar,
En büyük sancıdan kurtulmak kadar,
Anamdan babamdan daha çok,
Eşimden dostumdan daha çok,
Bedenimden daha çok,
Hayatımdan daha çok,
Uğruna ölebilecek kadar,
Yokluğunda ağlayacak kadar,
Varlığında doyamayacak kadar,
Kavuşunca her şeyi unutacak kadar,
Sensiz yaşayamayacak kadar,
Ve senden asla vazgeçemeyecek kadar
Çok sevdim, sadece seni sevdim yar.

Sen?
Razıyım sev beni en kötü arkadaşını sevdiğin kadar,
Ama yeter ki sev yar,
Sevginden zerresi bile bana
Dünyalar kadar.... İLKNUR06