Bir sevda insanın canını nasıl bu kadar acıtır?
Nasıl bu denli yüreğini kanatır?
Aşk dedikleri buymuş meğer
Seni sevmek acının ta kendisiymiş...
Şimdi, kader denen o illetin kollarında,
Zamanın bizi nereye götürdüğünü bilmeden savruluyoruz
‘’Ne zaman dinecek fırtınamız?’’ diye kendimize soruyoruz
Öyle suçsuzuz ki ikimizde
Çaresiz sonbahar yapraklarına benziyoruz...
Kim ne derse desin biz birbirimizi seviyoruz...
Şimdi sımsıkı sarılıp hatıralara,
Ve bir kenara bırakıp hoyrat geçen ayrılığımızı
Neden almıyoruz kaderin elinden aşkımızı? ...
Yoksa sen gidiyor musun?
Bitiriyor musun her şeyi?
Koparıp atıyor musun gözlerimi hayalinden?
Evet... Gidiyorsun...
Ayak seslerin çarpıyor yüreğime...
Vücuduma binlerce bıçak saplayarak gidiyorsun...
Beni bırakıp geçmişinde,
Gözlerini unutup gözlerimde
Saçma sapan bir yerde nokta koyup öykümüze
Ve bir daha hiç başlamamak üzere gidiyorsun...
Peki neden?
Ben ne yaparım şimdi sen olmadan?
Kimi özlerim?
Kimin omzunda ağlarım? ...
Kim sırdaş olur bana senden başka?
Kime sarılırım korktuğumda?
Ne için, kim için yaşarım ben sen de çekip gidersen...
Her yerde, herkeste izin kalır.
İsyan ederim göklere
Tutuşur yanarım ateş misali
Bir serçenin gözleriyle ağlar, ölürüm...
Hayalin acıtır gözlerimi
Her gördüğümü sen sanırım
Adını söylerken burkulur yüreğim
Sokak sokak dolaşır,
Her gördüğüm yere hasretini bırakırım
Yalnızlığımı doldururum bakışlarıma
Dayanamam, kaybolur giderim içten içe...
Beni atıp gitme sensizliğin kollarına...
Yaşamayı göze alamam bitirirsen
Üşür ellerim tutmadığın vakit...
Ama eğer gerçekten gideceksen
Beni öldürde öyle git..............
ilknur06