Beğendin mi şimdi şaheserini
Bir çuval inciri heder eyledin
Şâhken üç gülüşe sattın yerini
Saltanat gününü keder eyledin


Bu kaçıncı nimet yaktın kavurdun
Bu kaçıncı zûl ser vurdun da vurdun
Hani sen cilt be cilt yürek okurdun ?
Hatmettiğini de mundar eyledin


Kaş alayım derken ne gözler oydun
Ruhunu pür üryan aşikâr soydun
Aldın da özünü vitrine koydun
Değeri pul etmez pazar eyledin


Bir eşin benzerin yoktu cihanda
Nûr cemâlin destân sarayda handa
Sınıfta kaldın bak bu imtihanda
Kendi cismine ah! nazar eyledin


Dereyi görmeden yürek sıvadın
Dokuzlara çıktı, inmedi adın
Diline pelesenk türkü doladın
Her notada onu yazar eyledin


Sakladın samanı doldu samanlık
Bir düşe yataklık oldu seyranlık
Şimdi aşık gönül küllük, dumanlık
Hayâli aşkları bizâr eyledin


Damladı damladı göl oldu gözün
Ayın beyin soldu gülistan yüzün
Şimdi yüreğine hasmoldu özün
Kendini kendine kızar eyledin


Nasıl da savruldun salıncağından
Buzullarda dondun aşk sıcağından
Düştün, yarattığın yâr kucağından
Düşlerden gerçeğe sızar eyledin


Ne menem birşeysin anlayamadım
O yaraladıkça, sardım, yamadım
Sen aşka koşarken hep adım adım
Özümden uzağa uzar eyledin


Bak artık çukurda o sol ayağın
Zamanı geldi de geçti dayağın
Yağın zûller şimdi ömrüme yağın!
Kendi mezarımı kazar eyledin.

7 Şubat 2011