Güneşin doğduğu yerde
Yağmur damlaları girer de
Güneş esirger kendini
Girmez toprak damlı eve

Yıllar önce kurumuş kuyu
Bir kız çocuğu
Gözünden çekiyor suyu
Haftaya gelin gidecek
Sürsün diye bir ağanın soyu

Çeyizini yıkıyor anası
Ağarır mı bahtının karası
Yıkadıkça kanıyor
Gözlerinin yarası
Üzülme uzak değil
En fazla bir saat çeker
İki köyün arası

Elli koyun eder diyor
Bir yürek fukarası
Başını öne eğiyor
Küçük kızın babası

Korkak ellere yakılan kına
Boyuyor yüreğini kana
Ahşap sandığa saklıyor
Çocukluğundan ne kaldıysa

Ata binip gidiyor ermeyen aklıyla
Bırakıyor ana ile babasını
Yüzlerinin karasıyla

Bir gecede büyüyor
Artık çocuk değil
Adı kadın
Alıyor cevabını soramadıklarının
Kuzu nedir
Kurban nedir
Kan nedir

Yıllar sonra öğreniyor okumayı
Hayat denen okulda
Ama hala hesaptan anlamıyor
Merhamet hangi yürekte ölür
Hangi toprak parçasında yeşerir hayaller
Hangi inekten sağılır sevgi

Bir çocuk elli koyun ederse
Kaç koyun bir baba eder

Söylesin bilenler