İSMAİL

Döndün güz ayında kuru yaprağa
Kapılmışsın karayele İsmail
Bir yavru koymuşsun kara toprağa
kader bu yazılmış kula İsmail

Kara kara bulut ağsa da yine
Her karanlık gebe dostum her güne
Kaldı mı bir sadık dünden bu güne
Eşin dostun hepsi hile İsmail

Yıllarca turanın türküsün çaldın
Bazen de canını pazara saldın
Onulmaz yareyi dostundan aldın
Sırtın dönmez iken ele İsmail

Altını ne bilsin kör oğlu körler
Cihana az gelir sen gibi erler
yiğide ya deli ya meczup derler
Hele düşmeye gör dile İsmail

Kilitli bir yuva yarenin de yok
Önüne bir sofra serenin de yok
Sarılıp koynuna girenin de yok
Hayat arkadaşın çile İsmail

He gardaşım dertler seni mi buldu
Yaz ayında bağın talan mı oldu
San mı değdi goncaların mı soldu
Baykuş mu tünedi güle İsmail

Der hazani kendi noksanına yan
İmanım amentü âlem imtihan
seni yaratanı hep şükürle an
Tevekkül et sabır dile İsmail