İnsanlar bir yerlere yetişmek için hızlı hızlı yürüyor
Birbirlerinin yüzlerine bakmadan ,
Öylece geçip gidiyorlar.
Bense onlardan farklıyım...
Bu dünyada bir yerlerde beni beklediğini biliyorum
Ve o yüzden önümden geçen insanların yüzlerine bakıyorum,
Acaba içlerinden biri sen olabilir misin diye.
Sonra vazgeçip kumsala gidiyorum,
Denizi dinliyorum...
Bana senden bahsediyor:’’Seni bekliyor.’’ diyor
Peki nerede?
Sonsuzlukta...
Seni öyle çok özlüyorum ki...
Yokluğunu hala kabul edemedim
Yaşayamadıklarımızı o kadar çok yaşamak isterdim ki
Yaşayacaklarımı tek başıma yapamıyorum
Hala o ağacın altında bekliyorum biliyor musun?
Her gidişimde gizli yerimize bir ipucu koyduğunu umarak açıyorum
Ama yok... hiçbir şey... hiçlik
Sanırım senden sonra hayatımtam anlamıyla buna dönüştü
Bir ’’hiç’’ oldum
Şimdi odamın duvarları boş
Resimlerimizi kaldırdım,gözyaşlarımla bir kutuya doldurdum
Çünkü dayanamıyordum artık sensizliğe
Bir söz verdim sileceğim diye kalbimden
Daha verildiği anda bozulmuş bir sözdü bu
Seni asla silemezdim ki ne HAYATIMDAN ne de KALBİMDEN...
04.04.2011 20:20
İham FERO’M:)