Ahubakışlarına baktıkça can bulan

Yürekten gülen gözlerim vardı

İlkbaharıma ılık bahar rüzgarı estiren bir aşkım

Düşündükçe deleicesine çarpan bir kalbim

Sensiz saatlerimde seni düşündükçe kararan

Güneşi doğmayan bir dünyam vardı bir zamanlar...

Bir tufan oldu

Kara yel esti

Tusunamiler başladı okyanusumda

Kabardı denize dönen duygu dalgaları

Yağdı yanardağı lavları gibi dünyama

Aldı götürdü

Gömdü sensizlik alemine hapsini

Boğdu sevdamı ceylan gözlüm

Çok bekledim bir yudum su verir misin diye

Gözlerim yoluna serildi

Hazan yaprakları gibi

Cemreler düşmedi ne çare

Karakış kaldı dünyam.

Anladım ki

Baharlar gelmeyecek artık

Güneş de doğmayacak dünyama

Ay karanlık geceler beni bekliyor artık

Sen de gittin be ahubakışlım

Şimdi gözyaşlarımı kim silecek

Söyler misin

Ben şimdi

Kime "KADINIM" diyeceğim...?



04.04.2011

Suat TUTAK