Bir Ege Serinliğiydin



Bahar geldiğin de, hep beni mi hatırlayacksın
Maviyle yeşil kolkola, Urla iskelesinde
günbatımı utançlı, dalgalar telaşlı
bir martı toplayıp getirmiş denizi
bir efe zeybek oynuyor, öteki ucumda
yüreğimde seni düşlerken, yürüyorum Konak’ta
sen geleceksin ya, bir dalgınlık koptu içimden.



Bir Ege serinliğiydin bana eserdin
bahçende özenecek güller vardı
her şafak seninle uyanır, senile gülerdim
seherle, çoban yıldızı buluşmaları öpüyordu
incecik dudağını senin.



Ne kadar da özlemişim sesini
sahi ne kadar özlmişim seni
çal çingenem, çal kemanı, en içli yerinden
ortaya çıksın, kim işlediyse bu günahı
ben köhne bir limanda unutulmuş, bir sigara izmaritiyim
küçücük ellerinle söndür beni
küllerimden fışkırsın, güngörmemiş yoksul toprağın.



Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
4.4.2011
Saat.11.55