o sen miydin?
kekik ve karanfil kokuları sararken İstanbul’u
hicran rengi perdelerini çekip gökyüzünün
demir döşeğinde gri düşler büyütüp
tütün ve anason kokulu odanda
yasak şiirler çiziyordun
sarı duvarlara





/ölü şair(ler)le istişarelerimde
duyuyordum adını
ağlak bir ifadeyle bükülüyordu
çocuk dudaklarım/




suskunluğun çığlığındı
saatlerle yarışırken şimendifer
peşine düşüyordu babasız çocuklar
kömür kokan istasyonlarda
ve idam ediliyordu kelimeler dilimin kekeliğinde
ben kaç şehir kayboluyordum
ıslak bir kedi çaresizliğinde, ihtimalsizliğimin
dizlerine kıvrılıyordum







fahiş sevdalar kesmişti hep yolunu
ve kriminal sor(g)ular sabahlıyordu şakağında
sen infazınla sevişiyordun
ben yokluğunla






o sen miydin?
yoktu ölü şairler listesinde a d ı n
ve benim öldüğümden haberim...




de_soulmate