0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
685
Okunma
SESSİZ YAĞMUR
o kadar ağladın ki
ey istanbul sen hiç duymadın
hüznünden farkettim seni
orada duruyordun
varlığın bir su
suya düştüm su akıp gitti
tek teselli
bütün hatıraları/nı tutuyor mavi
bir sevincin hayali düşüyor/du sessizce
ilk yaz şafağı gibi
limanlar beklesin dursun hasretleri
gözlerin . derinliğine çeken deniz sanki
en son esen rüzgar saçlarının telleri/ydi
ürkek ve yalnız kalbin
sessiz bir yağmur
ölü dudaklar gibi sokaklar
zannetme ki doğmayacak güneşin
güz ağacıyım ben
kar yağsa da yüzüme
içime şarkılar atar tebessümlerin..
mustafa kaya
18.11.2010/ankara
