2
Yorum
0
Beğeni
4,7
Puan
1432
Okunma

Buz tutmuş bir Dünya ortasında
Anlayamadım mevsimlerini
Açmış güllerimi birer birer soldurdum şimdi
Okyanus dalgalarının sesleriyle dolu kalbimde
Güneşin doğuşunu görmek ölümdür biraz...
Birazda serüven dolu yaşamım
Üşüten bir acıydı her ayrılık
Ve her yolculuk yanginlarin basladigi yereydi...!
Farkına varıyorum...
Her aksam ayni ufukta
Anilari, bekliyişleri ve bir kenti
Soluk soluga yasamis oldugumu
Durup beklemeye
Heyecanları dusunup serüvenime katmaya
Ve geri donmelere vakit kalmadi
Herseye ragmen sen affet!
Anisi biz olalim bu kentin !!!
5.0
67% (2)
4.0
33% (1)