Ben sana yağmurlu bir gün rastladım,
Bütün merhametinle geldin yanıma
Geldiğinde ben sırılsıklam ıslandım.
Sen işte o gün girdin rüyama..
Çömertliğinle al dedin şemsiyeyi
Islanacağını bile bile -al
Ben senin davranışınla doğrultum yövmiyeyi
Ve ben zaten ıslandım yapma başına hamal...
Benim içim ısındı sığmadı içi içine
Hayatıma dogan güneş gibiydi...
Kapıldı sevdasına bir kere...
Sevmezdi bu yürek biraz da deliydi...

Benim aşkla tanışmam böyle oldu
Bir annenin merhametini taşıyordu..
Ve benim içim huzur doldu...
Sevdim seni demek beni aşıyordu
Bu yürek asil kanı taşıyordu

Gitmem gerek deyinceye kadar herşey güzeldi
Gitmesiyle biliyorum hayallerim biterdi
Ve gitti... Bana son gülmesi ve salladığı eldi,
Bilirdim yüreğimde baykuşlar öterdi..
Onsuz geçen aylar artık yıl oldu.
Bu adam seni o sokaklarda hep bekliyordu...
Sebebsizce habersizce kara sevda çekiyordu
Ve onca yagmur yagdı...
Şemsiyeni açıp gelmedin...
Kara sevdamın taneleriyle ıslanırken
Al bu kalbim senindir demedin
Bağıra bağıra bu sokaklarda
Seni seviyorum diye söylemedin

Ben yagmurlar yagdıkca seni hatırlıyorum,
Ve gelir diye o caddede çıkıp ıslanıyorum.
Gelmiyorsun...
Ben yine acılara yaslanıyorum.
Kaçıp azaplardan saklanıyorum.
Bir şemsiye masalında seni arıyorum.
Arıyorum.