I

kış uykusundan uyanmış
vahşi kuzey hayvanı gibi
bir açlıkla ama
ince bir masumlukla
senenin ilk avını bulmuştu
yada
av mı olmuştu
belkide
ilkdefa
Olmuştu

II

susmuştum
korktuğum
için mi
korkmuştum
bilmediğim
için mi
bir muştu Gül kokuyor
içeyim bari

III

yeşile akmıştı
cennet yeşile
habersiz
Ümitveren
batı karadeniz sahilini
kendi kapısını süpüren
bir sabah yahudisi gibi
süpürüp gelen
misafir
boğaz akıntısı gibi
mazideki mavi gözlerin

IV

kibrit kokusuna küstüm
O otobüste
yalancı Ümitveren
sükûtunu öpebilmek için
çocukça
çocukça
çocukça
narin parmaklarla
çocuk parmaklarla
yazı yazılası
buğulu otobüs camları gibi
ağlamayı bilmeyen
gözüm
yorgun artık
Artık bakışlarını toplamaktan
kızgın artık

V

bilmez hislerin
karakarga kalpli
korkup gittiğinin
farkına bile varmadı
son nefesini
düşürürken toprağa
ava
secde eden
av aç tilki