hasretine kına yakan ayrılık
aylar oldu yıllar geçti AN saydım
cenderelerde boğulan vuslatım
boğazımdan tükeniyor CAN saydım



hislerim peşinden yol olur uzar
kırılan kalemler adını yazar
gönülden gönüle birşeyler sızar
damarımdan çekiliyor KAN saydım



gamzelerin deva olur her derde
rüyalarda kalkar aradan perde
aşk sofrası kurulu orta yerde
kaşık kaşık ye değilde BAN saydım



endamınla aydınlanan kuytular
yokluğunda arşa vurur korkular
çığlıklarla bölünürken uykular
kahkahayla gülenleri BEN saydım



avare hayaller sana körkütük
ne kendin çok sevin ne beni ürküt
derinden sevdalar atarken küt küt
meğer kalbim imiş öte YAN saydım



sabah yeli seherimi eşerken
güneş doğup hüzünleri deşerken
zemheri kıştan çöllere düşerken
içimi ısıtan aşkı YÜN saydım


senin ile doldurmuşum fezamı
razıyım çekerim binbir cezamı
ömür boyu çekilecek ezamı
haftadan ibaret birkaç GÜN saydım


mustafa kutlu 29.03.2011