Mavi
Bakma öyle üzgün, gözlerime
Bulaştırma gözlerimi o senin uçsuz bucaksız mavilerine.
Ben, ben değilim,
O senin tanıdığın kişi değilim artık

Çağırsan da, yalvarsan da,
Gelemem, gelemem seni yakından sevmeye.
Çağırma beni, çağırma beni,
Mavi. .

Ah, mavi.
Seni, uzaktan sevmek,
Anladım.
Artık benim de, kaderimmiş.
İste karşına geldim, sana bakıyorum.
Sen yine eskisi gibi o taze ve duru kadınsın.
Görüyorum ki,
Neşen yerinde, kim bilir kimlerin kalbinde taht kurmuşsun,
Yel esse çalkalanır, esmezse yatar uyursun.
Ya, ben.
Hiç,/ beni düşündün mü sen mavi.
Ne, haldeyim acaba.

Ben sevmeyi unuttum, gel desen çağırsan gelemem’ ki,
Seni uzaktan sevmekmiş kaderim.
Çağırma beni, çağırma beni,
Mavi

Mavi.
Öyle dur, karşımda, hiç kımıldanma.
Ser gözlerime mavilerini,
Bak hafiften bir yel esiyor, ver kendini yele.
O mavilerini,
Gönder bana yosun kokularınla birlikte,
Şu bahtsız gönlümde, hala sen varsın.
Seni unuttum sanma.
Mavi.

Ne olur çağırıp da, beni yüreğimden vurma,
Yolladığın maviler ve yosun kokuların aşkıma yeter, için, için ağlarken,
Çağırma, çağırma beni,
Mavi...

Biliyor’ musun, mavi.
Dun gece, rüyalarımda gördüm seni.
Çırpındın durdun, sana hasret kollarımın arasında.
Ve sonra yoruldun’ da uyudun,
Yeşili bitmez koylarımda
Seni doyasıya sevdim, sarıldım okşadım kollarımın arasında,
Bana bu da yetti yaşlılığımda, hastalığımda.
Çağırma, çağırma beni,
Çağırma mavi...



28 Mart 2011-03-28
Ahmet Yüksel Şanlı er
Antalya