"BEN KOYAMADIM ADINI"

buz kesmiş hava kurşun gibi rüzgar
boyun eğmiş taze dallar fidanlar
feryadını duymaz, gaddardır dağlar
için üşümüş gözlerin fütursuzca ağlar

muhanettir vicdanı kalmıştır nadasa
eremedi daha hiç kimse menzile onunla
yazık oluyor ayaklarına, yürüdüğün yola
vazgeçmez gönül derin suda bile vurur karaya

nedendir? niyedir? sorma, yoktur cevabı
şiddetlidir gadab’ı tükenmez ihtirası
halk olunduğundan beri insan evladı
veren oldu, seven oldu,doyuramadı

mecnun deldiği ile kaldı kayalık dağları
keremler hala yanar bizleriz mirasçıları
manasızlaşır bakışları dayanılmaz acıları
koyamazsın adını yoktur cevabı acıdır tadı

yüreğinin ucu üşüyorsa sorma niyeki?
uğulduyan onun sesidir deli eder seni
farkında değilsende ıslatıyor kirpiklerini
ben koyamadım adını okuyanlar siz deyin hadi

şair der aşktır adı doyumsuzdur tadı
sevmekle tanımlansada bumudur aslı
kor olmuş alevi küllenir sanır kıt akıllı
artık taşımıyor bu bedeni dizlerin takatı kalmadı.......SEZAİ KONUK.