Hayat bir resim tuvali
Renksiz çizgisiz bomboş
Ya karalar kirletirsin
Ya da boyar parlatırsın

Yaşayan herkez sanatkar
Hep birşeyler çizerler tuvale
Hemde ne büyük telaşla
Hırsla, zorlukla, arzuyla

Her sanat özünde bir erdemdir
Ve her yaşam olabildiğince kutsal
Ama her biri diğerinden farklı
Hep başka başka ruhu, yüzü, aklı

Akıllarda hep farklı anılar
Bi düşün en güzel günlerini
Hep siyah beyaz gibi gelir
Önünde perde var desen yeridir

Bir renk var o hiç silinmez
Kiminde ela, yeşil kiminde mavi
Benim gözlerim kahverengi
Ve anılarımdaki tek renk mavi

Bedenler bedenler akar caddelerde
Her bir bedende farklı bir hayat
Farklı bir telaş bir hayal dolaşır
Her biri tuvalini gönlünde taşır

Her çizimin ardında birşeyler bekler
Ya bir ödül vardır ya da ceza
Her tuval bir infaza doğru gider
Elbet boşuna değil bunca çizimler

Hiç birinin bilinmez sonu
Yanlız kendini tahmin edersin
Benim infazım ateşte olsun
Mavi hep aklımda kalsın