kusur mudur bilmem bu...
ayak takımı bir dünya,
ve içinde mutlu birazda mutsuz yüz,
bir parça da telaş,bir parçada aşk...
hey hayat söylesene parmagımdaki bu yuvarlak leke de ne?
ne zaman gölgesi düştü yüzümün en çılgın yerine?
ve ne zaman göge ihanet etti bu ellerim?
kipriklerimde aşagı düşen bu yabancıda kim?
moreli öylesine çökük,saçbaşı öyle dagınık...
sanki sudaki aksim gibi bir yabancı,
yoksa bu ben miyim böyle horca alaya alınan,
yoksa şu usanmayan gönlüm mü?
yeter artık be gönül,
yeter artık be aklım yapmayın böyle oyun.
gökten aşagı melek yagıyor,
günahlarım ne kadar da şeytanisiniz,
şimdi anlıyorum gözleriem düşen bu ince alayı,
bu isimsiz yabancıyı şimdi tanıyorum,
yapma be aklım kes şu oyunu kes!!!!!!!!!!!!!!!!
bilirsin gerçeklerden yan olmadı hiç derdim,
benim derdim tanrıyla,
yani borçlu oldugumu bildiğim şeyle,
hade çek şu içimde ki şeytanı,
görmez misin gökten melek yagar,
ihtiyacım var günahlarımdan arınmaya.
ihtiyacım var tanrıya ulaşmaya,
yıgınlar mitolojisinden sıyrılıp,
kendi ütopyama varmaya bu kadar istekliyken,
kes şu çelişkiyi ey tanrım,
yoksa sana dargınlıgıma dayanamsın,
ceheneminde senin için yanmaktan vaz geçerim,
bırakta cennetine ulaşayım,
ey elerim açılın göge bin yılık duvaya durunb,
sökün içimde ki sarhoş hayatı,
sökün ey melekler,
şeytani yanıma kurun pusu,
avlayın o yanımı bir cuma akşamı.