2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2300
Okunma
Fırtınalar kopar şu yüreğimde,
Gördüm ki benden öte yok liman,
Hayat denen bu hırçın denizde...
Ruhum rüzgarlarla savrulur el-aman !
Uğultumu Yokmu işiten, yaban ellerde.
Issız Karalara vursamda zaman zaman
Gemiler umuda yüzecek yine kalbimde.
Sana yok ki bir hıncım Ey kader !
Yüreğim oldu viran, dertler delerde geçer.
Rüyalar bile bana zindan, kabusa döner.
Tutuklu kalmışım içinde bilmeden meğer.
Elim-kolum, ruhum ! bağlı kalsada eğer,
Elbet bir gün gelir fırtınalar da diner.
Lakin Hayat Yürek İşi, Yaşamaya değer...
-vedâti-
( Vedat Topuz - 20/10/2010 )
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz